Ulicznie, w Słowiańskim Przykucu ze Stolicy witam Was ja. No dobra, już nie ze Stolicy.
Miałam to szczęscie wybrać się ostatnim czasem na targi FIWE.
Czy mi się podobało?
Nie.
Nie lubię takich tłumów, nie lubię gdy ktoś się o mnie ociera. Nie lubię wszechobecnego lansu i w ogóle nie podobało mi się to wydarzenie.
Czy żałuję, że pojechałam?
Nie.
Po 1 udało mi się spełnić moje marzenie - mianowicie spotkać Kubę Mauricza, mój największy autorytet. [tak, to Kuba a nie Ewa Chodakowska jest moim największym autorytetem - aczkolwiek Ewę również uwielbiam].
i... przeuroczą, przesłodką, przemiłą, prześliczną i przemalutką Kasię Dziurską :-)
I Różala który ciągle udzielał wywiadów... więc aby mu nie przeszkadzać postanowiłyśmy zrobić sobie z nim selfie z odległości. Cóż... jak widać kto inny jest mistrzem drugiego planu :-D
I to tyle z istotnych dla mnie atrakcji. Byłyśmy tak zdemotywowane po pierwszym dniu targów, że drugi odpuściłyśmy na rzecz spaceru po Warszawie z kolegami! [dziękuję!]
I przekonałam się po raz kolejny, jaki świat jest mały... :-)
Spotykając koleżankę ze studium pedagogicznego któro robiłam hmm... 6lat temu...
I obejrzałam mecz. Po raz 2 w życiu.
Zjadłam najlepsze pączki ever, mój cellulit lubi to!
Wbiegłyśmy też zrobić sobie fotkę w fontannie. Uwierzcie na słowo, zgranie się do skoku w 2 osoby jest mega trudne a już na maxa jest to trudne gdy trzeba to zrobić z mega wysportowaną koleżanką ;-D
...która jest 34razy szybsza od standardowej 25latki ;-D
Spotkałam mega wielkiego rudego kotka.
I zrobiłyśmy bardzo dużo zdjęć z ziomkami z osiedla. Oczywiście chłopcy posprzątali mieszkanie, zrobili obiad i pokazali nam jak u nich wszystko jest normalnie i wspaniale. Nie zapomnę również o wieszaniu
czerwonego karwata.
Był to super, extra, fajnie spędzony czas i diametralnie zmieniłam zdanie co do Stolicy.
:-D
To tyle z przyjemnego spędzania czasu. Trzeba wrócić do obowiązków. Tuż przed moim wyjazdem, na portalu 100club.pl ukazłał się mój kolejny artykuł tym razem dotyczący
Właściwości oleju z czarnuszki.
KLIK
Jestem bardzo dziecinna, bo za każdym razem gdy zrobię 'coś mojego' cieszę się jak dziecko, zamiast przywyknąć. No cóż... w zasadzie to wszystko to takie 'moje dzieci' :-)
